Toda una vida dedicada a luchar con

Toda una vida dedicada a luchar contra el lenguaje como piel siempre otra, incómoda e imprecisa, texto que protege pero a la vez impide sentir, expresar la herida de lo sensible con brutal evidencia. En realidad, la rima es una invitación a entrar en el lenguaje de una manera física, alejándose del significado, que imita y de algún modo reproduce los ritmos de nuestro cuerpo, el bombear de nuestro corazón, el aullido sordo pero incesante de nuestro sistema nervioso[1]. Quizá esa fuera ése el verdadero origen de la fascinación de Lou Reed por la poesía, por la música y en el último periodo de su vida por el Tai Chi[2], esa forma de evidenciar de un modo íntimo pero poderoso las cadencias y ritmos del cuerpo.

Resultaten (Nederlands) 1:

Een leven gewijd aan de strijd tegen de taal als huid altijd andere, ongemakkelijk en onnauwkeurig, tekst die beschermt, maar tegelijkertijd voorkomt u dat gevoel, de wond van de verstandige express met brutale bewijs. In feite, het rijm is een uitnodiging om de taal van een fysieke, uit de buurt van de manier van betekenis, die een of andere manier spelen de ritmes van ons lichaam nabootst en ons hart, pompen doof maar onophoudelijke kermen van ons zenuwstelsel [1]. Misschien was het dat de werkelijke oorsprong van de fascinatie van Lou Reed in poëzie, muziek en in de laatste periode van zijn leven voor Tai Chi [2], deze vorm van bewijs in een intieme maar krachtige manier de cadans en ritmes van het lichaam.

Resultaten (Nederlands) 2:

Een leven gewijd aan het vechten taal als de huid altijd een ander, onhandig en onnauwkeurig, tekst die beschermt, maar voorkomt ook het gevoel van de uiting van de wond met brute gevoelige bewijs. In feite is de rijm is een uitnodiging om de taal in te voeren op een fysieke manier, weg van betekenis, die nabootst en een of andere manier het ritme van ons lichaam, het pompen van het hart, de saaie maar onophoudelijke gehuil van ons zenuwstelsel te reproduceren [1]. Misschien was dat de werkelijke oorsprong van de fascinatie van Lou Reed voor poëzie, muziek en in de laatste periode van zijn leven door de Tai Chi [2], deze vorm van bewijs van een intieme, maar krachtige manier cadensen en ritmes body.

Resultaten (Nederlands) 3:

Leven is gewijd aan de bestrijding van de huid die een andere taal, niet goed en niet precies, maar het is niet de bescherming van pijn, gevoeligheid en wrede bewijs tonen.In feite, rijm is een uitnodiging om in de taal van de fysieke zin, in een mate die en die wij, het ritme van het lichaam, zal onze stem blijven, doofheid, maar ons zenuwstelsel [1].Misschien is het een echte charme afkomstig is van lOU reed muziek en poëzie, in de laatste fase van de Tai Chi, voor onze manier van leven [2], dat een goede ritme, maar sterk lichaam.