¿Qué es lo que esperan? ¿No me llam

¿Qué es lo que esperan? ¿No me llaman?
¿Me han olvidado entre las yerbas,
mis camaradas más sencillos,
todos los muertos de la tierra?
¿Por qué no suenan sus campanas?
Ya para el salto estoy dispuesta.
¿Acaso quieren más cadáveres
de sueños muertos de inocencia?
¿Acaso quieren más escombros
de más goteadas primaveras,
más ojos secos en las nubes,
más rostro herido en las tormentas?
¿Quieren el féretro del viento
agazapado entre mis greñas?
¿Quieren el ansia del arroyo,
muerta en mi muerte de poeta?
¿Quieren el sol desmantelado,
ya consumido en mis arterias?
¿Quieren la sombra de mi sombra,
donde no quede ni una estrella?
Casi no puedo con el mundo
que azota entero mi conciencia?
¡Dádme mi número! No quiero
que hasta el amor se me desprenda?
(Unido sueño que me sigue
como a mis pasos va la huella.)
¡Dádme mi número, porque si no,
me moriré después de muerta!

Resultaten (Nederlands) 1:

Wat verwachten ze? Doe je me niet gebeld?
Ik ben vergeten door het gras, mijn kameraden

eenvoudig alle doden van de aarde?
Waarom niet hun klokken luiden?
En ben klaar voor de sprong.
Misschien wilt meer
lijken van dode dromen van onschuld?

misschien willen meer puin dan kralen veren, droge ogen
meer wolken, meer gezicht
gewond bij stormen?
Wil je de kist Wind
knieën tussen mijn verwarde haren?
Wil je de angst van de beek,
dode dichter bij mijn dood?
Dismantled wil de zon,
en verbruikt in mijn aderen?
Wil je de schaduw van mijn schaduw ,
waar het is niet eens een ster?
Ik kan nauwelijks de hele wereld
teistert mijn geweten?
Geef me mijn nummer!
Ik wil niet dat je naar ik deel hou?
(Ik nog steeds samen slapen
als footprint gaat mijn stappen.)
Geef me mijn nummer, want zo niet, zal ik
sterven na dood!

Resultaten (Nederlands) 2:

Wat kan je verwachten? Geen call me?
IK heb vergeten tussen de kruiden,
mijn kameraden meer eenvoudige,
alle doden van de massa?
Waarom niet droom hun campagnes?
Reeds voor de sprong ben ik klaar.
Niet willen meer kadavers
van dode dromen van onschuld?
Niet willen meer puin
meer goteadas veren,
meer droge ogen in de wolken,
gezicht gewond in de stormen?
Wilt u de kist op de wind
gehurkt zit tussen mijn haar föhnen?
Wilt u het enthousiasme van de arroyo,
dode in mijn dood van dichter?
Wilt u sol ontmanteld,
al verbruikt in mijn aders?
Wilt u de schaduw van mijn schaduw,
waar het is niet een ster?
Ik nauwelijks kan met de wereld
dat teistert mijn hele bewustzijn?
Oh geef mij mijn nummer! IK ben geen
tot liefde IK trek?
(Koninkrijk droom die volgt mij
Wat betreft mijn stappen wordt de vingerafdruk. )
Oh geef mij mijn nummer, want zo niet,
i'll sterven na dood!